Statyka powierzchniowych ośrodków włóknistych

W ostatnich latach można zaobserwować dość gwałtowny rozwój mechaniki ośrodków ciągłych, między innymi mechaniki tzw. ciała typu Cosserat. W pracy [15], [16] Woźniak znalazł po raz pierwszy inżynierskie zastosowanie teorii dwuwymiarowego ośrodka typu Cosserat, mianowicie wprowadził tzw. powierzchniowy ośrodek włóknisty jako ciągły model odpowiednio regularnego powierzchniowego dźwigara rusztowego. Niniejsza praca jest w zasadzie streszczeniem rozprawy doktorskiej autora [1]. Zawiera teorię ośrodka włóknistego znajdującego się w stanie równowagi, zbudowaną w oparciu o podstawowe założenia mechaniki ośrodków ciągłych oraz o pewne dodatkowe postulaty wynikające z tego, że powierzchniowy ośrodek włóknisty ma być modelem powierzchniowego dźwigara rusztowego. Szczególnie dużo uwagi poświęcono wyjaśnieniu konsekwencji wprowadzenia wewnętrznej struktury oraz wyjaśnieniu podobieństwa powierzchniowego ośrodka włóknistego do powierzchniowego dźwigara rusztowego.

STATICS OF SURFACE FIBROUS MEDIA

This paper is concerned with the statical theory of surface media composed of N families of fibres. The theory is developed using fundamental laws of continuum mechanics and the principle of nonreaction
of neighbouring fibres together with additivity requirement of mechanical quantities with respect to the particular families of fibres. The problem of analogies between surface fibrous media and surface grate systems is also considered.