Zastosowanie zasady Gaussa w mechanice ośrodków ciągłych

Pierwsze zastosowanie zasady Gaussa w mechanice kontinuum znajdujemy w pracy Czetajewa [1], poświęconej zagadnieniu ewolucji idealnej gasnącej gwiazdy. Za pomocą tej zasady Czetajew otrzymał kryterium, pozwalające z kilku możliwych w okolicy punktu bifurkacji stanów równowagi wybrać taki stan, który odpowiada rzeczywistej ewolucji
ciała ciekłego. Ewolucja gasnącej gwiazdy polega na kolejnym przechodzeniu z jednej statecznej konfiguracji do drugiej. Czetajew ujął to zagadnienie w taki sposób: należy wyznaczyć ciąg statecznych konfiguracji dla stanów równowagi jednorodnego ciała ciekłego, obracającego się wokół osi przechodzącej przez środek ciężkości i kurczącego się ze stałą prędkością w kierunku radialnym pod wpływem wzajemnego przyciągania cząstek cieczy.